اختلال اوتیسم – علائم ، عوامل ایجاد کننده و راه کارهای کمک درمانی

درباره اختلال اوتیسم (Autism Spectrum Disorder) بیشتر بدانید!

اختلال اوتیسم (ASD) یک ناتوانی تکاملی و اختلال در رشد است که به طور معمول در اوایل کودکی (دو سال اول زندگی) ظاهر می شود و می تواند بر مهارت های اجتماعی ، ارتباطی و روابط  شخص تأثیر بگذارد.

در حالی که در حال حاضر هیچ علت شناخته شده ای برای اختلال اوتیسم وجود ندارد ، تشخیص زودهنگام این بیماری به فرد کمک می کند تا پشتیبانی و خدمات مورد نیاز را سریعتر دریافت کند ، که می تواند منجر به افزایش کیفیت زندگی و استفاده از فرصت ها شود.

افراد مبتلا به اوتیسم: 

در برقراری ارتباط و تعامل با افراد دیگر مشکل دارند.

علایق محدود و رفتارهای تکراری را انجام می دهند.

این افراد علائم و نشانه هایی بروز می دهند که به توانایی عملکرد صحیح فرد در مدرسه ، کار و سایر زمینه های زندگی آسیب می رسانند.

اوتیسم یک طیف از اختلالات را شامل می شود زیرا تنوع زیادی در نوع و شدت علائم افراد وجود دارد. اگرچه ASD می تواند یک اختلال مادام العمر باشد ، اما درمان ها و خدمات می توانند علائم و توانایی عملکرد فرد را بهبود ببخشند.

علائم و نشانه های اختلال اوتیسم :

افراد مبتلا به ASD اغلب در مهارت های اجتماعی ، عاطفی و ارتباطی مشکل دارند. آنها ممکن است رفتارهای خاصی را تکرار کنند و ممکن است تمایل به تغییر در فعالیت های روزمره خود نداشته باشند. بسیاری از افراد مبتلا به ASD نیز روشهای مختلف یادگیری ، توجه ، یا واکنش به مسائل را دارند. علائم ASD در اوایل کودکی شروع می شود و به طور معمول در طول زندگی فرد ادامه دارد.

کودکان یا بزرگسالان مبتلا به ASD ممکن است:

دیرتر از معمول صحبت کنند یا اصلاً صحبت نکنند (غیرکلامی)

برای نشان دادن علاقه به اشیا اشاره نکنند

وقتی شخص دیگری به اشیا اشاره می کند ، به آنها نگاه نکنند

در ارتباط با دیگران مشکل داشته باشند یا اصلاً علاقه ای به افراد دیگر نشان ندهند

از تماس چشمی خودداری می کنند و می خواهید تنها باشند

در درک احساسات دیگران یا صحبت در مورد احساسات خود مشکل دارند

ترجیح می دهند در آغوش گرفته نشوند یا کسی را در آغوش نگیرند ، یا ممکن است فقط وقتی خودشان می خواهند این کار را کنند

به نظر می رسد وقتی مردم با آنها صحبت می کنند بی تفاوت هستند، اما به صداهای دیگر پاسخ می دهند.

به برخی افراد علاقه زیادی دارند ، اما نمی دانید چگونه با آنها صحبت کنند ، بازی کنند یا با آنها ارتباط برقرار کنند

کلمات یا عباراتی که به آنها گفته شده را مدام تکرار می کنند.

با استفاده از کلمات یا حرکات معمول در بیان نیازهای خود مشکل دارند.

بازی های “تظاهر” را انجام نمی دهند (به عنوان مثال ، وانمود کردن به اینکه به یک عروسک غذا می دهند)

برخی حرکات را بارها و بارها تکرار می کنند مانند تکرار کلمات یا عبارات ، تکان خوردن به جلو و عقب

هنگام تغییر وضعیت یا مکان ، در انطباق مشکل دارند.

صحبت با تن صدای ، یکنواخت یا ربات مانند

ناراحت شدن از تغییرات جزئی در یک برنامه معمول

علاقه به متمرکز شدن روی اشیا در حال حرکت یا قسمت هایی از اشیا

واکنشهای غیرمعمولی نسبت به بو ، مزه ، نگاه ، احساس یا صدا دارند.

ممکن است مهارتهایی را که قبلاً داشته اند از دست بدهند (مثلاً دیگر از بیان برخی کلمات استفاده نکنند)

افراد مبتلا به ASD ممکن است مشکلات خواب و تحریک پذیری را نیز تجربه کنند.

اگرچه افراد مبتلا به اوتیسم چالش های زیادی را تجربه می کنند ، اما ممکن است نقاط قوت بسیاری نیز داشته باشند:

توانایی یادگیری دقیق برخی مسائل و یادآوری اطلاعات برای مدت زمان طولانی

زبان آموزان قدرتمند بینایی و شنیداری

برخی از آنها در ریاضیات ، علوم ، موسیقی ، یا هنر عالی هستند.

 

تشخیص اختلال اوتیسم :

تشخیص ASD ممکن است دشوار باشد زیرا هیچ آزمایش پزشکی مانند آزمایش خون برای تشخیص اختلالات اوتیسم وجود ندارد. پزشکان از روی رفتار و رشد کودک بیماری را تشخیص می دهند.

ASD گاهی اوقات در ۱۸ ماهگی یا کمتر قابل تشخیص است. با رسیدن به سن ۲ سالگی ، تشخیص توسط یک متخصص باتجربه می تواند بسیار قابل اعتماد تلقی شود. تأخیر در تشخیص به این معنی است که کودکان مبتلا به ASD ممکن است کمک های اولیه مورد نیاز خود را در زمان مناسب دریافت نکنند.

شخیص در کودکان بزرگتر و بزرگسالان :

علائم ASD در کودکان بزرگتر و نوجوانان که به مدرسه می روند ، اغلب ابتدا توسط والدین و معلمان شناخته می شود. تیم مدرسه ممکن است ارزیابی اولیه را انجام دهد. سپس به این کودکان توصیه می کند برای آزمایش های اضافی و مراقبت های اولیه از دکتر یا پزشکان متخصص ASD کمک بگیرند.

والدین ممکن است در مورد مشکلات اجتماعی فرزندشان از جمله مشکلات ارتباطی با این متخصصان صحبت کنند. این مسائل ارتباطی ممکن است شامل مشکلات در درک صدا ، حالات صورت یا زبان بدن باشد. کودکان و نوجوانان بزرگتر ممکن است در درک چهره ، شوخ طبعی یا کنایه مشکل داشته باشند. همچنین والدین ممکن است دریابند که فرزندشان در برقراری ارتباط دوستی با همسالان خود مشکل دارد.

تشخیص ASD در بزرگسالان اغلب دشوارتر از تشخیص ASD در کودکان است. در بزرگسالان ، برخی از علائم ASD می تواند با علائم سایر اختلالات روان ، مانند اضطراب یا اختلال کمبود توجه / بیش فعالی (ADHD) همپوشانی داشته باشد.

روشهای درمانی برای اختلال اوتیسم :

درمان ASD باید در اسرع وقت پس از تشخیص آغاز شود. در درمان زودهنگام اوتیسم مراقبت مناسب می تواند مشکلات افراد را کاهش دهد در حالی که به آنها در یادگیری مهارت های جدید و استفاده بیشتر از نقاط قوت کمک می کند ، مهم است.

طیف گسترده ای از مشکلات پیش روی افراد مبتلا به ASD به این معنی است که روش درمان کامل برای ASD وجود ندارد. همکاری با یک پزشک متخصص بخش مهمی از یافتن یک برنامه درمانی مناسب است.

نیاز به مصرف دارو در مبتلایان به اختلالات اوتیسم :

پزشک ممکن است برای درمان برخی علائم ASD از دارو استفاده کند. با مصرف دارو ، فرد مبتلا به ASD ممکن است مشکلات کمتری در موارد زیر داشته باشد:

• تحریک پذیری
• پرخاشگری
• رفتار تکراری
• بیش فعالی
• مشکلات توجه
• اضطراب و افسردگی

علل و عوامل خطر :

در حالی که دانشمندان از دلایل دقیق ایجاد اختلالات اوتیسم اطلاع ندارند ، تحقیقات نشان می دهد که ژن ها می توانند همراه با تأثیرات محیطی تغییر کرده و از طریق رشد منجر به ASD شوند. اگرچه دانشمندان هنوز در تلاشند بفهمند چرا برخی از افراد به ASD مبتلا می شوند و برخی دیگر به آن مبتلا نمی شوند ، اما برخی از عوامل خطر شامل موارد زیر است:

• داشتن یک خواهر و برادر با ASD
• سن زیاد پدر و مادر
• داشتن برخی مشکلات ژنتیکی – افراد مبتلا به بیماری هایی مانند سندرم داون ، سندرم X شکننده و سندرم Rett بیش از دیگران به ASD مبتلا می شوند.
• وزن بسیار کم هنگام تولد

اوتیسم در پسران چهار برابر بیشتر از دختران است. این می تواند در افراد از هر نژاد ، قومیت ، و یا زمینه های اجتماعی رخ دهد. درآمد خانواده ، سبک زندگی یا سطح تحصیلات بر خطر اوتیسم کودک تأثیر نمی گذارد.

کودکانی که والد آن ها سن بالا داشته باشد بیشتر در معرض خطر اوتیسم هستند.

درمان رفتاری ، روانشناختی و آموزشی:

افراد مبتلا به ASD ممکن است به پزشکانی مراجعه کنند که در ارائه مداخلات رفتاری ، روانشناختی ، آموزشی یا مهارت سازی تجربه دارند. این برنامه ها معمولاً بسیار ساختار یافته و فشرده هستند و ممکن است والدین ، ​​خواهر و برادرها و سایر اعضای خانواده را نیز درگیر کنند.

برنامه هایی که ممکن است به افراد مبتلا به ASD کمک کنند:

• آموزش مهارتهای زندگی برای زندگی مستقل
• کاهش رفتارهای چالش برانگیز
• افزایش نقاط قوت
• آموزش مهارت های اجتماعی ، ارتباطی و زبانی

اگر نگران هستید…

اگر فکر می کنید فرزند شما ممکن است مبتلا به ASD باشد یا فکر می کنید ممکن است در نحوه بازی ، یادگیری ، صحبت کردن یا عملکرد فرزند شما مشکلی وجود داشته باشد ، با پزشک کودک خود تماس بگیرید و نگرانی های خود را با پزشک درمیان بگذارید.

اگر نگران هستید ، به متخصصی مراجعه کنید که می تواند ارزیابی عمیق تری از کودک شما انجام دهد. متخصصانی که می توانند ارزیابی عمیق تری انجام دهند و تشخیص دهند ، عبارتند از:

• متخصصان رشد اطفال
• متخصص مغز و اعصاب کودک
• روانشناسان کودک یا روانپزشکان

تحقیقات نشان می دهد که خدمات مداخله ای زودهنگام می تواند رشد کودک را تا حد زیادی بهبود بخشد . برای اطمینان از اینکه کودک شما به پتانسیل کامل خود رسیده است ، کمک به افراد مبتلا به اختلالات اوتیسم در اسرع وقت بسیار مهم است.

 

صفحه اینستاگرام آسپرین ۲۴ را جهت دریافت آخرین ویدئو ها و اخبار دنبال کنید. 

 

مطالب مرتبط :

اپلیکیشن آسپرین ۲۴ منتشر شد. 

لینک دانلود اپلیکیشن از گوگل پلی

لینک دانلود اپلیکیشن از بازار

لینک نصب نسخه وب اپ (برای کاربران IOS )

 

 

 

 

*آسپرین ۲۴*

،اپلیکیشن درخواست خدمات پزشکی آنلاین ,آمبولانس خصوصی ، درخواست پزشک و پرستار، دارو  ,مکمل های غذایی و ورزشی, تجهیزات پزشکی, لوازم آرایشی بهداشتی*